وارد خانه که می شد آنقدر شوق داشت که گویی مدتهاست مارا ندیده ،مهربان بود،مهربان.
زیاد اهل حرف زدن نبود.بیشتر به حرفهای مادل میداد.اگر از رفتاری یا چیزی ناراحت می شد، همیشه سعی میکرد به جای برخورد و یا حتی تذکر، شرایط را به گونه ای فراهم کند،تا تغییرات مورد نظرش خودبه خود اتفاق بیفتد. وجالبتر اینکه با وجود مشغله های گوناگون و سنگینی که داشت، اما هیچ وقت خرید های خانه را فراموش نمی کرد.