«بعد از تجربه های بسیار به این نتیجه رسیدیم که گزارشگر حذف شود ومصاحبه توسط خود فیلمبردار انجام شود تا روی سخن فرد مصاحبه شونده به دوربین باشد. فیلمبرداران ما با فضای جبهه انس داشتند و با آن عمیقا" ترکیب می شدند و بنابر این از درون می نگریستند و نه از بیرون. دوربین در جنگ و بخصوص در بحبوحه عملیات وسیله ای زاید بود و فی المثل اگر خمپاره ای در نزدیکی فیلمبردار منفجر می شد او دوربین را از چشمش برمی داشت که ببیند خمپاره کجا خورده است. رفته رفته آموختیم که"دوربین باید جزو بدن فیلمبردار شود" و او آن را یکی از اعضا بدن خویش مثلا چشم خویش به حساب آورد»*
*نقل قول از شهید آوینی